Op deze zondag herdachten we hen die ons in het afgelopen jaar zijn ontvallen
.
De kleur van het onderkleed van de schikking voor deze dag is paars, de kleur van de rouw.
Over het paars valt het witte licht van God.
Het gipskruid staat voor eeuwigdurende liefde.
De witte bloemen en het kruis verwijzen naar Pasen.
Wij geloven dat de mensen die wij hebben verloren, mogen delen in de opstanding.
De altijd groenblijvende klimop is een symbool voor de eeuwige trouw van God.
Groen is ook de kleur van de hoop.
Het hart en de rozen staan voor de liefde: de liefde voor de mensen die we moeten missen
en de liefde die we van het ontvingen.
Hun namen staan geschreven op de kleine hartjes.
De verbondenheid blijft, ook nu zij zijn opgenomen in de oneindige liefde van God.
Voor iedere overledene was er een hartje in het grote hart.