Het orgel werd in 1857 gebouwd op een ruime galerij, die gedragen wordt door twee gietijzeren kolommen. Dit Hardorfforgel werd vervaardigd door Willem Hardorff uit Leeuwarden. Zijn grootvader Matthijs Hansen Hardorff was de meesterknecht van Albertus Anthoni Hinsz. Na de dood van Hinsz werd hij zelfstandig orgelbouwer in Leeuwarden. Zijn kleinzoon Willem (1815-1899) werkte eerst bij de orgelmakers Van Dam en werd later meesterknecht bij Albertus van Gruisen, wiens bedrijf hij in 1843 overneemt. Het is opvallend dat de pedaaltorens geen opzetstukken hebben. Wel is er snijwerk aan de zijkanten. Het orgel bevat een hoofdwerk met 7 registers, een bovenwerk met 5 registers en een aangehangen pedaal. Er zijn enkele koppels. Het bevindt zich nog geheel in oorspronkelijke staat. De balgen zijn in de toren opgesteld. In 1951 werd het gerestaureerd door H. Vegter, die daarbij de eerste windmotor plaatste.
Op de windlade van het Hoofdwerk zijn nog twee open plaatsen, bij het Bovenwerk is dat er één. Het orgel is geheel in originele staat bewaard gebleven. In 1954 is het gereviseerd door Hendrik Vegter, waarbij een elektrische windmotor is geplaatst.
In 2014-2015 is het orgel gerestaureerd door de Fa. van der Putten met als adviseur Theo Jellema.

In het DvhN 17 november 2014 wordt melding gemaakt van een grote restauratie.....
Hier het verslag van de restauratie en oplevering. (Inclusief dispositie en meer info) 
 

Dispositie:

Hoofdwerk: C – f3 Bourdon 16′, Prestant 8′, Holpijp 8′, Octaaf 4′, Fluit 4′, Quint 2 2/3′, Octaaf 2′.
Bovenwerk: C – f3 Salicet 8′, Fiool de Gambe 8′ (discant), Fluit Dolce 8′ (gedeeld), Fluit d’Amour 4′, Gemshoorn 2′.
Pedaal: C – c1 Aangehangen.