Dit plankje kon mw. Ader nog tijdig mee nemen toen ze door de bezetter gedwongen werd de pastorie te verlaten: 
"We moeten binnen een half uur het huis verlaten hebben, en mogen alleen het allernoodigste meenemen"... Kleren, had hij gezegd, en dingen waaraan ik gehecht was: familiestukken b.v.
Ik had kort geleden nog die gebrandschilderde tekst van tante Marie gekregen: "Dit weet ik, dat God met mij is." - Die greep ik het eerst van de muur. De Grüne, die mij steeds op den voet volgde, keek er naar en hoonlachte. Die dummen Holländer! Was er niet iets waardevollers te grijpen dan dat houten ding. En als je het vertaalde, wat kreeg je dan? En dat nam je mee als ze je het huis leeg kwamen halen, je op de keien zetten! Hoezeer God dan mét je was, wist je dan wel...” (Groninger pastorie in de storm)